demem o ki


demem o ki;
olmadı.
elimi uzatsam dokunabilirdim belki şehre.
avucum yandı, olmadı.
parmaklarım bir takım duvarlara takıldı,
bi' ihtimâl Haydarpaşa'ya tutundum,
bi ihtimâl Kuzguncuk'ta bir kahveye..
tırnaklarımı unuttum,
olmadı.

Sesler çevreledi perdemi,
kadife bir iplik bahçeye aktı.
demir dalgalar çarptı yüzüme,
bak, az öteden Üsküdar geçiyordu,
olmadı.

Gece karanlığında hayalet gemilere yüklendim,
kayıp düştüm Haliç'e
bir kadırga avuttu beni
ışıklara dolandım,
olmadı.

Kalkıp silkeledim güneşi üzerimden,
Karaköy'de sema ettim gökyüzünü
bir selam vereyim sana, şuracıktasın baktım; Kadıköy'de.
olmadı.

Uyluk kemiğimi, omurgamı kaybettim bir bir.
on bin yıllık bir çınara asılı kaldım.
alıp kestiniz beni.
betona karıştı yüzüm.,
boyalı ayaklarınız var üzerimde
kalkayım dedim.. bak inanmazsınız çok kalktım ben. belki milyon.
kalkayım dedim şu duvar dibinde,
bi' ılık çay içeyim.
unutayım gövdemi,
serileyim, serpileyim bütün.
olmadı..!

Hiç yorum yok: