sapansaçmasapma

ellerim bağlı kaldı bitişiğinde hayatın
başım önüme eğik
kaldırım taşları çizgi çizgi yollarımda bütün.
basmamaya gayret etsem de kenarlarına
kırık kaldırım taşları çoğalıyor giderek
oyunların da zevki kaçtı
(karşı caddede kalan şahin'in plakası kaçtı?)

termosta kahve kaldı mı?
şekerlik mi lan bu
bak tonik de rakıdan sayıldı.

(son)ra hiçbir yağmura şemsiyem açılmadı.....
.
.
.

eksik kalanlar olmamışlıklara doydu da,
bi içimdeki boşluk kapanmadı...

(ziller yine yerinde ama basıp kaçmak içimden gelmiyor artık.)