ben bu yazıyı sana yazdım,
tüm karanlıklar üzerime yağarken,
yağmur damlalarının arasından arkana bakmadan gidişine.
uykusuz gecelerin ellerime dolanan kördüğümüyle barışamazken
gitmek istemek nereye,
kaçmak kime?
ışıklardan yorulan gözlerimi,
kısılan sesimi,
ve kendi gölgesini tutmaktan başka işe yaramayan ellerimi
sana bırakıyorum.
sokak lambalarının ışığı vururken sol omzuma,
gölgem kadar kaldığım bu coğrafyada,
tüm cevapları sana bırakıp,
sorularımı yüklenip
sırtıma;
seni terk ediyorum.
12/08/07

2 yorum:

cankankam dedi ki...

Yani ben yılların fotoğrafcısıyım böyle bir fotoğraf görmedim.Sende ışık var evlat.Bunu görebiliyorum senin objektifinde.Yalnız daha yeni çalışmalar denemelisin.(Kanka valla anca bu kadar övücü söz bulabildim zorla olmuyo kardeş hatır da bi yere kadar:(

sarah dedi ki...

einfach nur fantastisch....